OOSTENRIJK

Waarom dit land eigenlijk Oostenrijk heet was mij een raadsel. Het ligt in centraal Europa, voor ons weliswaar in het oosten maar voor een groot deel van de Europeanen in het westen. Ik heb in de boeken gezocht hoe de naam tot stand is gekomen en hier volgt een kleine opsomming van de gebeurtenissen die tot de naam hebben geleid. Vroeger werd het land bevolkt door barbaarse Keltische en Germaanse stammen. De Romeinen hebben om hun handelsroutes tegen deze stammen te beschermen een van hun eerste militaire steunpunten gebouwd, genaamd Vindobona (Wenen). Deze post hield lange tijd stand, de aantrekkelijkheid van het rijke Romeinse leven was zo groot dat van de 2de tot de 5de eeuw de verschillende Germaanse stammen aanvallen op het rijke land uitvoerden. Uiteindelijk hielden de grenzen geen stand. De Allamani overwonnen de Alpen, de Herulianen bezetten Juvavum (Salzburg) en de Gothen kwamen vanuit het oosten binnen. Vanwege de toen al bekende grote toeristische revenuen werd er tot de 8ste eeuw behoorlijk om het land gevochten. De belangrijkste partijen waren de Allamani, de Franken, de Bavarianen en de diverse Slavische stammen. Toen de Franken het in Beieren voor het zeggen kregen bouwden zij, onder de bezielende leiding van Karel de Grote, een aantal forten in het oosten om verder invallen vanuit die kant te voorkomen. Zij noemden die streek "Ostmark", later werd dit "Ost Reich". De naam was hiermee gezet, maar het gebakkelei was nog niet voorbij. Aan de oostkant werd nogal wat heen en weer gevochten en de grens schoof langzaam naar het oosten op. Oostenrijk bleef echter als provincie ondergeschikt aan Beieren. De laatste Slavische koning die nog wat succes had was Ottokar II, die bijna heel Oostenrijk wist te bezetten. En toen, toen kwam de eerste Habsburger, Rudolf I, die in 1273 tot keizer van het Heilige Romeinse rijk werd gekroond. In 1278 gooide hij Ottokar er voorgoed uit en legde hiermee de basis voor de dynastie van de Habsburgers. Door het sluiten van verdragen, huwelijken en andere vormen van inteelt, waarvan de kenmerken heden ten dagen nog steeds zichtbaar zijn bij de verschillende koningshuizen, wisten de Habsburgers hun rijk te bestendigen en uit te breiden. In de vorm van Karel V en Philips II hebben wij hier in Nederland er ook nog een graantje van meegepikt. Pas aan het eind van WO I, toen Karel I weigerde afstand te doen van zijn (volgens eigen inzicht) goddelijke en erfelijke rechten was het afgelopen met de Habsburgers en werd de republiek geboren. Die WO I zijn ze overigens zelf begonnen. Toen de invloedssfeer van de Turken verminderde in de Adriatische regio, vonden de Oostenrijkers de tijd rijp om Servië te annexeren. De Serviërs waren het hier niet mee eens en trachtten de Oostenrijkers er weer uit te gooien. Het Oostenrijkse leger was meer ingesteld op parades en dansfestijnen dan op vechten, hetgeen ook te zien was aan de bonte kleuren van de uniformen. Resultaat was dat de Oostenrijkers de Duitsers (Pruisen) om hulp vroegen om de Servische opstand in de kiem te smoren. Met de Duitse troepen afgereisd naar Oostenrijk zag Frankrijk de kans schoon om de Elzas binnen te vallen om een oude openstaande rekening te vereffenen, en hopla, WO I was geboren.

Nu is dit een reisverslag en geen geschiedeniscollege dus laat ik maar wat vertellen over het land. Wat ons als motorrijders het meest aanspreekt is het westelijk gedeelte waar de Alpen nog welig tieren. Het oostelijke deel bestaat voor het merendeel uit laagland en dat hebben we hier al genoeg. Rijden langs en over de Alpen is voor de fervente motorrijder een genot, zwieren en zwaaien langs de vele kronkelige bergwegen en passen is puur plezier. De geëigende streken hiertoe zijn Vorarlberg, Tirol, het Waldheim en het Wiesental. Toch moet ik zeggen dat ik op de wegen in Noorwegen meer plezier beleef, al is het alleen maar omdat het er aanmerkelijk minder druk is. Daarbij is het aanbod van kronkelige bergwegen in Oostenrijk aanzienlijk minder dan dat van het Noorse fjorden en berggebied. Maar voor een vakantie wat dichterbij is het een goed alternatief.

Aan overnachtingplaatsen geen gebrek, kleine hotelletjes, privatzimmer, en ook campings zijn er voldoende. Het eten is er goed maar wel wat eenzijdig. Vooral gerechten met varkensvlees voeren de boventoon, de variëteiten hierin zijn weliswaar groot maar het blijft toch meestal varkensvlees. Maar met Italië zo dichtbij kan ik de pizzeria's van harte aanbevelen, die zijn in het algemeen zeer goed. Werkelijk voortreffelijk heb ik gegeten in het centrum van Salzburg, het Japanse restaurant aldaar is zeer bijzonder. In het land wordt zowel bier als wijn gedronken, het laatste heeft mijn persoonlijke voorkeur maar het is wel oppassen geblazen. Met de verschillende toevoegingen die gebruikt worden om een hoger smaak- of alcoholgehalte te verkrijgen, wordt wel eens een foutje gemaakt.

De aantrekkelijkheid van Oostenrijk als vakantieland is zowel 's winters als 's zomers duidelijk merkbaar het is er altijd vol toeristen en de commercie speelt hier handig op in. Als vakantieland is het zeker niet meer één van de goedkoopste landen. In het Zwarte Woud of in zuid Beieren kun je ook aardig toeren op de bergwegen, en het algemene prijsniveau ligt in Duitsland toch wat lager en het is nog dichterbij ook.

Toch hebben al die verschillende dorpjes een eigen karakteristiek met hun huizen met de alom aanwezige muurschilderingen en hanggeraniums en hun Hotel zum Post en hun specifieke volksmuziek. Wenen is best een bezoek waard, bekend zijn de verschillende parken zoals het Stadtpark, het Belvedere en niet te vergeten het bekende Prater dat ligt op een eiland gevormd door de Donau en het Schönbrunn kanaal. Vooral 's zomers is het hier aangenaam toeven en voel je je af en toe terug in de tijd toen het de culturele en wetenschappelijke hoofdstad van Europa was en de grote componisten hier hun werken ten gehore brachten. Als je ervan houdt en er tijd voor hebt zou ik zeker een bezoekje aan een concertzaal of aan een opera brengen (wel je kleding een beetje aanpassen). Het teert allemaal wat op vergane glorie, maar heeft toch een aparte sfeer. Ook Salzburg is wel aardig om te bezoeken. Mocht je nog niet weten dat W.A. Mozart hier geboren is, dan vergeet je na één bezoek aan Salzburg het je leven lang niet meer, je wordt werkelijk doodgegooid met alles wat met Mozart te maken heeft en bovendien met alles wat er helemaal niets mee te maken heeft: chocolade, drank, te veel om op te noemen. Het geheel is nogal wat uit zijn proportie gegroeid en heeft ridicule commerciële vormen aangenomen.

De Oostenrijkers zelf zijn in het algemeen vriendelijke mensen die, met name in de dorpen, nog veel in plaatselijke klederdracht lopen. De mannen dragen veelal een korte leren broek en een colbert dat uit bezuinigingsoverwegingen niet is voorzien van een kraag. De vrouwen laten hun middenrif insnoeren, waardoor de onderzijde van de borsten naar boven wordt gedrukt waardoor de bovenkant goed zichtbaar is, het wekt de indruk alsof ze er ieder moment uit kunnen springen. Desalniettemin aardig om te zien en vooral bij het passen van schoenen krijg je een verbeterd uitzicht. Je kunt er goede bergschoenen kopen die natuurlijk wel comfortabel moeten zitten, dus vooral veel verschillende merken en soorten passen.

In een dag rijd je er naar toe en voor een korte vakantie is het zeker aan te bevelen. Rijd er niet te hard, want de "Organstrafverfügung, gemäß § 50 des Verwaltungsstrafgesetzes wegen überschreitung der zulässigen Höchtsgeschwindigkeit" liegt er niet om.

Reis Index