Het groot Germaanse Rijk

In de geschiedenis zijn er weinig landen waarvan het volk door de eeuwen heen zo een sterke expansiedrift heeft vertoond als het Duitse. Vele malen hebben onze oosterburen getracht hun land uit te breiden, echter altijd met het gevolg dat uiteindelijk het land kleiner overbleef dan waarmee ze waren begonnen. Toch hebben ze hier niet van geleerd en hebben het keer op keer weer geprobeerd. Nederland hebben ze veelal met rust gelaten, waarschijnlijk in het historisch besef dat de Germanen eigenlijk onze voorouders zijn. Ongeveer drieduizend jaar geleden kwamen zij in uitgeholde boomstammen de Rijn afzakken. Waarom zij de boomstammen uitholden is nog steeds een raadsel, een gewone boomstam kan niet omslaan een uitgeholde wel. Toch was het niet de bedoeling van de Germaanse stammen om Holland te bezetten. Ons land bestond destijds voornamelijk uit moerasgebieden en het verblijf was er dan ook onaangenaam, de Germanen was dit bekend. De opzet van de tocht was om af te reizen naar Zwitserland, wat reeds toen al bekend stond om zijn vriendelijke bevolking, zijn prettige en mooie landschap, zijn billijke prijzen, zijn gunstige klimaat, zijn lekkere chocolade en zijn bankgeheim. Met de stroming van de Rijn hadden zij echter geen rekening gehouden, het spreekwoord "je moet nooit tegen de stroom oproeien" of een Duitse variant hiervan komt in hun taal niet voor. Om dezelfde reden zijn het ook nooit meesters geworden in de scheepvaart of scheepsbouw zoals wij. De enige boten die nog als redelijk succes van de werf kwamen waren bestemd voor het varen onder water, de meeste daarvan zijn samen met vele andere van hun schepen daar ook gebleven. In ieder geval door het gebrek aan kennis met betrekking tot watermanagement zijn ze toen uiteindelijk hier terecht gekomen, de pogingen om terug te keren mislukten dus hebben ze van liever lee maar besloten om onze voorouders te worden.

De afgezanten van het Duitse volk zijn nog steeds zeer welkom in Nederland zolang hun verblijf maar van een beperkte duur is en het vertrek in het vooruitzicht ligt. Zij trekken dan massaal naar de Nord-See Küste, graven zich in in zelfgemaakte kuilen, waarop zij onmiddellijk gedurende hun gehele verblijf hun vermeende eigendomsrecht laten gelden en steken bij helder weer af en toe hun hoofd naar boven om over zee te turen in de veronderstelling dat ze Engeland kunnen zien liggen. Toen zij daarentegen probeerden gedurende vijf jaren hier te verblijven zonder daar de gebruikelijke vergoeding tegenover te stellen en ook niet van plan waren een vertrekdatum aan te kondigen werden wij boos. Onze bevolking pleegde op grote schaal verzetsdaden zoals het aanwijzen van de verkeerde richting en het verven van de letter "V" of "W" op muren en opgehangen plakkaten. Echte actieve verzetsdaden waren er maar in geringe mate; dat is toch wat vreemd omdat na de oorlog bijna iedere rechtgeaarde Nederlander claimde in het verzet of de illegaliteit te hebben gezeten. Het was geen leuke tijd, wij waren dan ook dolblij toen wij werden bevrijd. Vooral voor de kinderen was het een feest, die konden kiezen tussen een "candybar" of een Canadese vader. Om toch een daad te stellen hebben wij onmiddellijk de officiële aanduiding van onze taal gewijzigd van "De Nederduitsche Taal" in "De Nederlandsche Taal. Wat zullen die Duitsers kwaad op ons zijn geweest.

Gelukkig zijn wij vergevensgezind, behalve als het voetbal betreft, en kunnen we weer zonder gemoedsbezwaren het land bezoeken, wat wij 's zomers dan ook in groten getale doen. Wij nemen dan onze motorfiets of auto met sleurhut en kunnen gaan genieten van wat het land ons zoal te bieden heeft. Het is voor ieder wat wils. Het noordelijk gedeelte is vlak en gelijkt veel op Nederland, het wordt vooral bezocht door landgenoten die toch een beetje "heimgefühl" willen hebben op vakantie. Voor de motorrijder is hier niet veel te beleven. Het middengedeelte wordt gevormd door laaggebergte, wat zeer toepasselijk het "Mittelgebirge" wordt genoemd. Voor de motorrijder is dit gedeelte al wat uitdagender. Het kenmerkt zich door fraaie wegen langs bossen en velden en door vele lieftallige dorpjes, waar tegen redelijke prijzen gelaafd kan worden. Verder staat het gebied bekend om zijn uitstekende wijnen. Het zuidelijk gedeelte is wat ons als motorrijder het meest aanspreekt vanwege de aanwezigheid van het hooggebergte dat de noordelijke rand van de Alpen vormt. De vele goede wegen met voldoende haarspeldbochten zijn voor ons een lust.

De Duitsers zelf beweren dat zij een cultuurvolk zijn. Het meest in het oog springende is de biercultuur. Bijna ieder zichzelf respecterend dorpje heeft wel een bierbrouwerij met een eigen merk. Het wordt in ruime mate door de bevolking geconsumeerd wat duidelijk af te lezen valt uit de omvang van de gemiddelde Duitser. Wie veel drinkt moet ook veel plassen, de regels zijn echter streng: tijdens het brouwen mag niet in het bier worden geürineerd, hier geldt een "Reinheitsgebot".

Het rijden met de motor in Duitsland is een plezierige aangelegenheid. De automobilisten houden veel rekening met motoren en maken plaats waar het mogelijk is. Het verkeersgedrag is veel gedisciplineerder dan bij ons. De "autobahn" is de gelegenheid om eens lekker met vol gas te rijden, de Duitsers zijn ook gewend aan voertuigen met hoge snelheden en houden er ook duidelijk rekening mee. Als je pech hebt is de "autobahn" tijdelijk de grootste parkeerplaats van Duitsland. Het door de file rijden wordt wel gedaan, het is echter niet toegestaan zoals in Nederland. Het verdient aanbeveling de grote steden te mijden, het verkeer is er meestal ontzettend druk wat veel smog veroorzaakt in je helm en de meeste steden, vooral in de industriegebieden, zijn ronduit smerig. Toch zijn de Duitsers ook zeer milieubewust, wat hier op de stranden ook niet altijd even zichtbaar is. Zij wanen zich meester in het hergebruik en recyclen van bijna alle producten. Dit wordt op de verpakking aangegeven door een groene punt. Als je ziet hoeveel groene punten er zijn en op wat voor artikelen dan kunnen ze echt alles gebruiken. Zelfs de politie is in het groen uitgerust. De recycling dwang is inmiddels een volksaard die ondermeer wordt gekenmerkt door het feit dat de Duitsers veel zwijnenvlees eten (even over nadenken).

De kleine stadjes en dorpjes zijn best een bezoekje waard. Voorzover ze nog niet waren platgebombardeerd heerst er vaak een middeleeuwse sfeer, met de beschilderde huizen, kerken en de kroegen. Het is er prijsmatig goed toeven, campings en dorpshotels zijn zeer redelijk en ook het eten in kleine plaatselijke restaurants is vele malen goedkoper dan bij ons. Soms is het wel moeilijk iets anders te verkrijgen dan varkensvlees of wurst, maar pizzeria's zijn in ruime mate aanwezig.

De moderne Duitser is aardig en vriendelijk in de omgang. De Europese samenwerking mist ook op Duitsland haar invloed niet, want de eerste sporen van humor zijn inmiddels waargenomen en formeel door het Europese parlement bevestigd. Uit persoonlijke ervaring zijn mij twee gevallen bekend, maar het zal waarschijnlijk nog wel een aantal generaties duren alvorens de officiële dijenkletser wordt ingevoerd. Het gebeurt toch nog wel eens dat de houding van ouderen je herinnert aan "damals". "Deutschland über alles" mag dan wel officieel verdwenen zijn, maar het gedrag van dit soort mensen spreekt boekdelen. Het ontsiert het meestal aangename verblijf.

Reis Index